Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2017

ΤΑ...ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΛΑΓΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ!

Όλοι, υποθέτω, γνωρίζουμε το γνωστό παλιό ανέκδοτο με το λαγό και το λιοντάρι.

Για όσους το αγνοούν, θα πω εν πολλή συντομία ότι όλα τα ζώα σέβονταν και αναγνώριζαν την υπεροχή του λιονταριού στον κόσμο της φύσης και το δικαίωμά του να είναι αρχηγός ελέω πολεμικής αρετής και ηγετικής φυσιογνωμίας. Αυτήν, ωστόσο, την υπεροχή χλεύαζε ο λαγός στις ιδιωτικές του συνομιλίες ισχυριζόμενος ότι... σοδομίζει το λιοντάρι κάθε απόγευμα! Ο λαγός "πουλούσε μαγκιά" όταν οι φίλοι του τον ρωτούσαν τι κάνει, απαντώντας: "χαλαρά μωρέ, εδώ... άραγμα, καφεδάκι, τσιγαράκι και ρίχνω κι ένα π****ο στο λιοντάρι". Μόλις το λιοντάρι έμαθε πως εξευτελίζεται επανειλημμένα δημόσια από τον απρεπή λαγό, πήγε οργισμένο να τον βρει και να του ζητήσει το λόγο. Ρωτώντας τον τι κάνει, ο λαγός ατάραχος του απάντησε "ε, χαλαρά μωρέ, εδώ... άραγμα, καφεδάκι, τσιγαράκι και.... λέμε και καμιά μαλακία να περνά η ώρα...!"

Για να επανέλθουμε στην... πραγματικότητα, λοιπόν.
Αυτό το είδος του λαγού, το αμετροεπές και άφρον, έλεγε όσα έλεγε και έκανε όσα έκανε, με περίσσευμα αήθειας και έλλειψη μέτρου.
Ωστόσο είχε ένα φρένο, καθώς είχε μεγαλώσει σε μια κοινωνία που αναγνώριζε πως είναι αφροσύνη να ισχυρίζεται ο λαγός πως πηδάει τάχα το λιοντάρι.
Οπότε, όταν τα λουριά έσφιγγαν, έκανε το απαραίτητο βήμα πίσω, παραδεχόμενος πως όσα έλεγε ήταν "καμιά μαλακία για να περνά η ώρα".

Αυτό, όμως, το έπραττε μόνο δημοσίως, εκεί που την ελαφρομυαλιά του θα την αντιμετώπιζε το σύνολο ως τρέλα ή αναίδεια. Στο σπίτι του, ωστόσο, εκεί που αφέντης ήταν ο ίδιος, δεν είχε πια αυτό το φόβο.
Έτσι, όταν έφτασε η ώρα κι έκανε παιδιά, τα γαλούχησε με αυτή τη "μαλακία", η οποία όμως, αφού απέκτησε παιδαγωγικά χαρακτηριστικά, έπαψε να είναι απλώς "για να περνά η ώρα", αλλά κατέστη τρόπος ζωής και σκέψης για τα παιδιά του λαγού.

Δεν είναι να απορούμε, λοιπόν, που τα παιδιά του λαγού είναι χειρότερα από τον λαγό -και ίσως και αγιάτρευτα-, διότι δεν έχουν αίσθηση ότι, αυτά που λένε, στην πραγματικότητα είναι "μαλακίες για να περνά η ώρα", αλλά έχουν διαμορφώσει το νου και τη συμπεριφορά τους, θεωρώντας - όπως συνήθως γίνεται με τις γονεϊκές δοξασίες- πως αυτές είναι δεδομένες αλήθειες, αναμφισβήτητες και θέσφατα.

Και τα παιδιά του λαγού αυξήθηκαν και πλήθυναν. Και στην κοινωνία των ζώων αυτές οι "μαλακίες για να περνά η ώρα" των λαγών-πατεράδων κατέστησαν αυταπόδεικτες αλήθειες και θέσφατα των παιδιών των λαγών, σε τέτοιο βαθμό που δεν τολμούν πια τα παιδιά του λιονταριού, της τίγρης, του πάνθηρα, του σκίουρου να τα αμφισβητήσουν, γιατί θα τους χυμήξουν οι λαγοί, που είναι πολλοί πια. Πάρα πολλοί.
Και τα παιδιά των λιονταριών κοιτούν πλέον αμήχανα τα παιδιά των λαγών να τα γλεντούν άδοντας άσματα επινίκια.

Οι λαγοί-πατεράδες γοητεύονταν και μόνο με το δικαίωμα να λένε τις μαλακίες, γνωρίζοντας βαθιά μέσα τους ότι είναι μαλακίες, γι' αυτό άλλωστε και έκαναν πίσω δημοσίως, μην τάχα και θεωρηθούν τρελοί.
Τα παιδιά τους, όχι μόνο δεν το αντιλαμβάνονται, αλλά... θέλουν να τις εφαρμόσουν κιόλας!
Εκεί είναι το επικίνδυνο...


πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου