Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ; (2)

Πριν συνεχίσεις διάβασε το πρώτο μέρος (1)
Το ανοσοποιητικό σύστημα     
Οι γιατροί διαβεβαιώνουν τους γονείς ότι τα μωρά τους μπορούν να αντέξουν τους πολλαπλούς εμβολιασμούς, όμως η συμβουλή τους έρχεται σε αντίθεση με τη βιολογία. Τα προγράμματα εμβολιασμών τείνουν να ξεκινούν από την ηλικία των δύο μηνών, όταν χορηγούνται τα εμβόλια DPT, πολιομυελίτιδας και το πενταπλό DTaP/IPV/Hib, και που επίσης είναι μια κρίσιμη στιγμή όπου αναπτύσσεται το ανοσοποιητικό σύστημα. Αν και συγκεκριμένες ανοσοποιητικές λειτουργίες είναι επαρκείς, πολλές κυτταρικές λειτουργίες δεν είναι εντελώς ανεπτυγμένες και το συνολικό ανοσοποιητικό σύστημα είναι σε κίνδυνο σε αυτή την ηλικία. Ακόμα, το ανώριμο ανοσοποιητικό σύστημα πρέπει να αντιμετωπίσει εμβόλια που έχουν αναπτυχθεί σε ανθρώπινο εμβρυικό ιστό , που εισάγει ξένο DNA στο σώμα. Το εμβόλιο της πολιομυελίτιδας που χορηγείται σε μωρά δύο μηνών αναπτύσσεται με αυτό τον τρόπο, όπως και άλλα 22 εμβόλια. Η Helen Ratajczak, πρώην ερευνήτρια της φαρμακευτικής εταιρίας Boehringer Ingelheim, ανακάλυψε ότι το συστατικό της ερυθράς στο εμβόλιο  MMR καθώς και το εμβόλιο της ανεμοβλογιάς παρασκευάζονται με ανθρώπινο DNA.
Συνολικά, πολλά εκατομμύρια εμβολίων έχουν αναπτυχθεί από τα πνευμονικά κύτταρα ανθρώπινων εκτρωτικών εμβρύων από το 1961 στις ΗΠΑ και το 1966
-Οι δέκα ανεπτυγμένες χώρες, από το σύνολο των 34, με τα χειρότερα ποσοστά βρεφικής θνησιμότητας.
Θέση       Χώρα (αρ. δόσεων εμβολίων)              ΠΒΘ/1000
34             Ηνωμένες Πολιτείες (26)                        6,22
33             Κούβα  (22)                                               8,82
32             Σαν Μαρίνο (18)                                       5,53
31             Ιταλία (19)                                                  5,51
30             Ελλάδα (23)                                               5,16
29             Ιρλανδία (23)                                             5,05
28             Καναδάς (24)                                             5,04
27             Μονακό (23)                                              5,00
26             Νέα Ζηλανδία (17)                                    4,92
25             Ενωμένο Βασίλειο (19)                             4,85
ΠΒΘ/1000: Ποσοστά βρεφικής θνησιμότητας ανά 1000 παιδιά, οι αριθμοί στις παρενθέσεις δείχνουν τον αριθμό των δόσεων των εμβολίων που γίνονται στα παιδιά κατά το πρώτο έτος της ζωή τους στο πρόγραμμα εμβολιασμών κάθε χώρας.



 στο Ηνωμένο Βασίλειο- αν και αυτό δεν αποκαλύπτεται στους γονείς όταν ζητούν τη συναίνεσή τους για εμβολιασμό. Αυτοί οι ζωντανοί ξενιστές είναι απαραίτητα στοιχεία στη βιομηχανία των αντικών εμβολιασμών.
Αυτό εμφανίζει ένα ηθικό δίλλημα για τους γονείς και επίσης έναν πιθανό βιολογικό κίνδυνο. Ελβετοί ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Γενεύης ανακάλυψαν ότι RNA από καρδιές βατράχων μπορούσε να διασυνδέεται με βακτηριακό  DNA σε μια διαδικασία γνωστή ως <transcession>, όπου ανταλλάσσεται πληροφορία μεταξύ δύο γενετικών υλικών. Ο Dr. Maurice Stroun, επικεφαλής της μελέτης αναφέρει: <Καθώς γνωρίζουμε ότι δεν μπήκαν στις καρδιές των βατράχων καθόλου βακτήρια, μπορούμε μόνο να συμπεράνουμε ότι το βακτηριακό DNA πρέπει να μεταφέρθηκε από τα βακτήρια στα ζωικά κύτταρα>.
Αυτή τη διαδικασία έχουν παρατηρήσει και άλλοι επιστήμονες. Σε μια μελέτη όπου ένας ιός πέρασε μέσα από κυτταρικές καλλιέργειες 24 φορές, ερευνητές σημείωσαν σαν κανονικές εισαγωγές και εξαλείψεις στον ιό, θεωρώντας ότι ο ιός αντάλλασε γενετικό υλικό με τους ιστούς μέσα στους οποίους καλλιεργείτο.
Αυτά τα αποτελέσματα επαναλήφθηκαν ακριβώς σε ένα ερευνητικό εργαστήριο στη Γενεύη, όπου ερευνητές εισήγαγαν ανθρώπινα κύτταρα σε βακτηριακό DNA.
Επιστήμονες εικάζουν ότι αυτή η διαδικασία είναι η αιτία καρδιακής βλάβης που ακολουθεί μετά από ρευματικό πυρετό και βακτηριακές λοιμώξεις. Ο Dr. Howard Urnovitz από το πανεπιστήμιο του Michigan, ο οποίος μελέτησε γενετικές μεταλλάξεις που προκλήθηκαν από εμβόλια, υποστηρίζει ότι το σώμα μας έχει μια <γενετική μνήμη> των ξένων ουσιών που συναντά, συμπεριλαμβανομένων των εμβολίων.
Ωστόσο, υπάρχει ένα όριο στην ποσότητα που μπορεί να αντέξει το σώμα πριν εμφανιστεί γενετική βλάβη ή εξελιχθεί χρόνια ασθένεια. Το όριο αυτό ποικίλει από άτομο σε άτομο και εξαρτάται από τη μοναδική ανοσοποιητική ικανότητα του καθενός. Η θεωρία του Urnovitz θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί οι υπερ-εμβολιασμοί μπορούν να έχουν ως αποτέλεσμα χρόνιες ασθένειες ή ακόμη και θάνατο.  Όπως σχολίασε ο Dr. Harold Byttram, ειδικός στην περιβαλλοντική ιατρική: <Οι επιπτώσεις αυτής της διαδικασίας είναι τεράστιες και εκφράζου κάτι που ίσως παίρνει θέση στα ανθρώπινα σώματα. Από τη σκοπιά των μελλοντικών γενεών, η πιθανότητα τα εμβόλια να προκαλούν υβριδισμό στα παιδιά μας ίσως αποτελεί μακράν τον μεγαλύτερο κίνδυνο των σημερινών προγραμμάτων εμβολιασμών>.
Άλλα προβλήματα
Oι Buttram, Ratajczak και άλλοι επιστήμονες πιστεύουν ότι η από χωρίς εισαγωγή ξένου DNA μέσω εμβολιασμών στο ανώριμο ανοσοποιητικό σύστημα ίσως είναι υπεύθυνη για ένα πλήθος χρόνιων παθήσεων της παιδικής ηλικίας. Ο Αμερικανός παιδίατρος Dr Kenneth Brock επινόησε τον όρο <τέσσερις Α ασθένειες>- Αυτισμός, ADHD (Σύνδρομο Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής- Υπερκινητικότητας), Άσθμα, Αλλεργίες- για να περιγράψει τα κύρια προβλήματα που προσβάλλουν το ένα τρίτο του συνόλου των παιδιών στις ΗΠΑ .
Περίπου 20 χρόνια πριν, συνέβησαν ξαφνικές και οξείες αυξήσεις και στις τέσσερις παιδικές ασθένειες, που συνέπεσαν με την εισαγωγή των εμβολίων της ανεμοβλογιάς και του MMR II, που και τα δύο αναπτύσσονται σε ανθρώπινο εμβρυικό ιστό.
Μεταξύ 1983 και 1990, όταν αυξήθηκαν οι εμβολιασμοί με το νέο εμβόλιο MMR, τα περιστατικά αυτισμού στις ΗΠΑ αυξήθηκαν από 4 περιπτώσεις στα 10.000 παιδιά σε μια στα 500 παιδιά. Το 1988, άρχισαν να δίνονται δύο δόσεις του εμβολίου MMR II . Μια παρόμοια εικόνα φαινόταν στο Ενωμένο Βασίλειο, όπου το MMR II χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1988’ εκείνο το έτος, τα ποσοστά αυτισμού αυξήθηκαν ανησυχητικά σε ένα στα 64 παιδιά. Ο Καναδάς, η Δανία και η Ιαπωνία ανέφεραν παρόμοια φαινόμενα. Μια δεύτερη αύξηση στα επίπεδα του αυτισμού σημειώθηκε το 1995 με την εισαγωγή του νέου εμβολίου για την ανεμοβλογιά, επίσης παρασκευασμένου σε ανθρώπινο εμβρυικό ιστό. Σήμερα το ποσοστό αυτισμού στις ΗΠΑ είναι 1 κάθε 100 παιδιά, και ένα στα 86 παιδιά στο Ενωμένο Βασίλειο.
Το Σύνδρομο Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας αυξήθηκαν κατά 400% τα τελευταία 20 χρόνια και προσβάλει περίπου 3,5 εκατομμύρια παιδιά στην Αμερική και 500.000 παιδιά στο Ενωμένο Βασίλειο. Πάλι, εμφανίζεται μια παρόμοια εικόνα που συμπίπτει με την εμφάνιση του MMR II και του εμβολίου της ανεμοβλογιάς. Κατά την ίδια χρονική περίοδο, οι περιπτώσεις άσθματος αυξάνονται κατά 300% και οι αλλεργίες κατά 400% στα παιδιά.
Συγκάλυψη;
Αν και η ανησυχητική έκρηξη περιπτώσεων των <τεσσάρων Α’ (Αυτισμός. ADHD, Άσθμα Αλλεργίες) συσχετίζεται με την εμφάνιση εμβολίων που παρασκευάζονται σε ανθρώπινο εμβρυικό ιστό, δεν παρέχεται οριστική απόδειξη αιτιατής σύνδεσης. Ο νευροχειρουργός  Russell Blaylock που μελέτησε την επίδραση των εμβολιασμών στην νευρολογική ανάπτυξη των παιδιών, πιστεύει ότι οι ερευνητές δεν ενθαρρύνθηκαν ποτέ να ψάξουν για μια σύνδεση γιατί κανείς δεν δέχεται καν αυτή την πιθανότητα. Όπως συμβουλεύει κατηγορηματικά τους γονείς το Εθνικό σύστημα υγείας του Ενωμένου Βασιλείου στην ιστοσελίδα του, <Δεν υπάρχουν στοιχεία ότι με το να γίνονται περισσότερα από ένα εμβόλια τη φορά θα επηρεάσουν δυσμενώς την υγεία σας ή του παιδιού σας. Επίσης δεν υπάρχει όριο στον αριθμό των εμβολίων που μπορείτε να κάνετε στη ζωή σας>.
Στις σπάνιες περιπτώσεις που η έρευνα έχει εξετάσει κάθε πιθανές αντιδράσεις, τα αποτελέσματα ίσως έχουν παραποιηθεί ή χαθεί. Ο Dr Blaylock παραθέτει μια περίπτωση συγκάλυψης μεταξύ φαρμακοβιομηχανιών και υπεύθυνων ρυθμιστικών αρχών υγείας όταν εμφανίστηκαν στοιχεία ότι τα εμβόλια προκαλούν νευροαναπτυξιακές διαταραχές και Σύνδρομο  Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής.
Το 2000, δημιουργήθηκε από τον Dr Thomas Verstraeten ένα ιδιωτικό συνέδριο μεταξύ 51 επιστημόνων – που περιλάμβανε αντιπροσώπους από φαρμακευτικές εταιρίες που παράγουν εμβόλια και αμερικανούς κυβερνητικούς λειτουργούς υγείας- για να μελετήσουν και να συζητήσουν τα ανησυχητικά ευρήματα σχετικά με την ασφάλεια των εμβολίων. Η μελέτη ανάλυσε τις αντιδράσεις σε 100.000 παιδιά από τέσσερις περιοχές ή φορείς υγείας, μετά από εμβολιασμό. Συγκεκριμένα, ο Verstraeten και η ερευνητική του ομάδα παρακολουθούσαν τις επιπτώσεις του thimerosal, ενός συστατικού με υδράργυρο που χρησιμοποιούταν ως συντηρητικό σε εμβόλια μέχρι το 2000. Είναι εκπληκτικό ότι η <ομάδα ελέγχου> για τη μελέτη αποτελούταν από παιδιά που είχαν λάβει μικρότερες δόσεις thimorosal αντί για παιδιά που δεν είχαν εκτεθεί καθόλου στο συστατικό αυτό.
Η θλίψη και η μελαγχολία – όταν τα μωρά έκλαιγαν ανεξέλεγκτα- ήταν σημαντικά αυξημένη σε μωρά που είχε δοθεί εμβόλιο που περιείχε thimerosal σε ένα μήνα και η ασθένεια χειροτέρευε σε μωρά στα οποία δόθηκαν υψηλότερες δόσεις υδραργύρου. Υπήρχε επίσης μια <σημαντική αύξηση κινδύνου> Συνδρόμου Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής- Υπερκινητικότητας και σε τρείς μήνες, υπήρχε ξεκάθαρη αύξηση του κινδύνου για νευροαναπτυξιακές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένων προβλημάτων στην ομιλία. Όταν η μελέτη δημοσιεύτηκε τελικά τρία χρόνια αργότερα, οι αντιδράσεις είχαν εξαφανιστεί και οι επιδράσεις είχαν χαρακτηριστεί ως <αμελητέες>. Εκείνα τα χρόνια, προστέθηκε ένας πέμπτος φορέας υγείας στη μελέτη, η Harvard Pilgrimage αλλά τα παιδιά που πήραν τη μέγιστη δόση thimerosal εξαιρέθηκαν και οι παράμετροι εισαγωγής στη μελέτη διαφοροποιήθηκαν.
Ο Dave Weldon, μέλος του αμερικανικού κογκρέσου, που διάβασε την αυθεντική μελέτη, ανέφερε στο Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων ( CDC) τις ανησυχίες του για την συμπερίληψη της ομάδας Harvard Pilgrimage καθώς τα στοιχεία της ήταν <θέμα μεγάλης αναστάτωσης>. Ο Weldon ήθελε να γνωστοποιήσει τα αυθεντικά δεδομένα της αρχικής μελέτης στον ανεξάρτητο ερευνητή Dr Mark Geler για επανανάλυση, αλλά το CDC απάντησε ότι τα δεδομένα είχαν <χαθεί>. Η ίδια η προέλευση του Verstraeten ήταν επίσης περίεργη’ στην παρουσιαζόμενη μελέτη, αναφερόταν ως υπάλληλος του CDC και, ακόμα, την εποχή που ετοίμαζε τη μελέτη, εργαζόταν για τη φαρμακευτική εταιρία GlaxoSmithKline, την παρασκευάστρια εταιρία ενός από τα εμβόλια που αναλύθηκαν.
Στο υπόμνημά του, ο Dr Blaylock προειδοποιεί για το thimerosal- τώρα πλέον χρησιμοποιείται μόνο σε εμβόλια κατά της γρίπης – και λέει ότι ο πραγματικός  ένοχος είναι το ίδιο το εντατικό πρόγραμμα εμβολιασμών. <Στα παιδιά γίνονται πολλά εμβόλια κατά τη διάρκεια της πιο γρήγορης ανάπτυξης του εγκεφάλου τους>.
Το μονοπάτι για την κόλαση  
 Κατά τη διάρκεια της συνάντησης με τους εκπρόσωπους των φαρμακευτικών εταιριών το 2000, ο επικεφαλής του CDC για την ασφάλεια των εμβολίων, Dr Robert Chen, δήλωσε ότι <το ζήτημα είναι ότι είναι αδύνατο, ανήθικο, να αφήνουμε παιδιά ανεμβολίαστα, έτσι δεν πρόκειται ποτέ, μα ποτέ να λύσετε αυτό το θέμα (της ασφάλειας των εμβολίων)>.
Μάλιστα, αυτή η πεποίθηση θα μπορούσε να αποτελέσει κάλυψη για κάθε βλάβη, ακόμα και θάνατο, που ίσως έχει προκληθεί από τα εμβόλια. Αυτά τα παιδιά ίσως αποτελούν την παράπλευρη απώλεια- τα άτυχα θύματα ενός προγράμματος που ωφελεί τη μεγάλη πλειοψηφία, ή έτσι πιστεύουν οι αρχές της υγείας.
Αλλά το εντατικό πρόγραμμα εμβολιασμών και ο τρόπος που παρασκευάζονται τα εμβόλια συνδυάζονται σκοτώνοντας πολλές χιλιάδες βρέφη παγκοσμίως κάθε χρόνο και επίσης προκαλούν χρόνια προβλήματα υγείας σε πάνω από το ένα τρίτο των παιδιών. Μήπως η βλάβη υπερισχύει του όφελους τελικά;
Ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις.
Το άρθρο είναι του Bryan Hubbard και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Holistik Life, η επεξεργασία έγινε από τον Aνήσυχο Πολίτη Εορδαίας.  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου