Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου 2017

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ...

Μήπως κουράσαμε τις λέξεις; Μήπως τις παιδέψαμε πολύ, χωρίς νόημα και σκοπό; Μήπως οι άλλοι κουράστηκαν να μας ακούν ή δεν είναι, ακόμα, έτοιμοι να μας ακούσουν; Μήπως ήρθε η ώρα να μιλήσουνε οι άλλοι και εμείς να τους ακούσουμε; Μήπως τελικά ήρθε η ώρα να σωπάσουμε;


Ο δρόμος της σιωπής για πολλούς είναι μια εύκολη λύση φυγής. Για άλλους μια επιλογή που βασίζεται στο αυθαίρετο αξίωμα πως έτσι αποφεύγουμε την ανάληψη ευθυνών. Και στην πρώτη και στη δεύτερη αντίληψη περί σιωπής υφέρπει έντονα το αίσθημα της δειλίας, που εκπορεύεται από το αίσθημα του φόβου.

Το να εκφράζεσαι είναι κάτι το δημιουργικό. Ακόμα και όταν ο λόγος αποδομεί και γκρεμίζει, ακόμα και όταν ο λόγος είναι αιρετικός και ηχεί άσχημα στα αυτιά κάποιων, είναι λόγος δημιουργικός, είναι λόγος προωθητικός. Το να μιλάμε, το να εκφραζόμαστε σημαίνει πως δεν αφήνουμε τα πράγματα στάσιμα. Τα εξελίσσουμε. Και η εξελικτική διαδικασία από μόνη της είναι κάτι το θετικό.

Η σιωπή που στηρίζεται στο φόβο είναι μια χυδαία σιωπή. Η σιωπή που επιλέγεται με σκόπο να μην εκθέσουμε σε δημόσια θέα τις αντιλήψεις, τις ιδέες, τις απόψεις, τα συναισθήματά μας είναι μια σιωπή με έντονο το στοιχείο του τυχοδιωκτισμού. Ο φόβος κρατάει δέσμιο το άτομο και με το χρόνο τον αποδομεί από το πραγματικό Εγώ του μετατρέποντάς τον σε κάποιον Άλλο. Ο τυχοδιωκτισμός από την πλευρά του καταστρέφει και το τελευταίο ηθικό κύτταρο του ατόμου, ανάγοντάς τον σε κάτι ψεύτικο που δύσκολα μπορεί κάνεις να εμπιστευθεί και όποιος το κάνει κινδυνεύει πολύ εύκολα να εξαπατηθεί.

Η σιωπή είναι συνενοχή. Η σιωπή, πολλές φορές, είναι και ομολογία ενοχής. Αυτός που γνωρίζει και δεν μιλάει είναι αυτός που συντηρεί κάτι ανήθικο ή άνομο. Η σιωπή δηλητηριάζει τα πάντα και πληγώνει μέσω μιας αόριστης αμφιβολίας κάθε υγιή σκέψη, ίδεα και συναίσθημα.

Ο Νίτσε έγραφε πως "Η πιο πρόστυχη λέξη είναι καλύτερη και ευγενέστερη από τη σιωπή".

Γι' αυτό να εκφράζεστε. Να λέτε όσα πιστεύετε και νιώθετε με παρρησία. Να προωθείτε τα πράγματα προς τα μπρος, γιατί τέτοια είναι η φύση και η όρμη της ίδιας της ζώης και του ανθρώπού.

Και όταν εκφραστείτε, όταν αδειάσετε τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας τότε μια γαλήνια αύρα θα καταλάβει την ύπαρξή σας. Ελεύθεροι και ειλικρινείς θα μπορείτε να κοιτάξετε όλους τους άλλους, αλλά και τον ίδιο σας τον εαυτό. Γιατί όταν σιωπούμε πρώτα από όλα κρύβομαστε από τον ίδιο μας τον εαυτό.
Ευάγγελος Τρυψιάνης/πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου