ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ

Τα μηνύματα από ολόκληρη την Ευρώπη συμφωνούν σε κάτι. Αν τα πράγματα εξελιχθούν έτσι όπως φαίνονται. δεν αποκλείεται να καταγραφεί και στην πράξη ( στην κάλπη) η εκτίναξη των εθνικιστικών και φασιστικών πόλων στην Ε.Ε.

Ο Ευρωσκεπτικισμός περνά τις καλύτερες του ημέρες, απότοκο των πολιτικών που αποφασίζονται και εφαρμόζονται από τις ηγέτιδες δυνάμεις της Ε.Ε.

Το ίδιο το οικοδόμημα της Ευρωζώνης, χωρίς θεσμούς ικανούς να γεφυρώσει  το ενδοευρωπαϊκό χάσμα Βορρά- Νότου και να διασφαλίσει μια δημοκρατική πολιτική και οικονομική διακυβέρνηση δοκιμάζεται εσωτερικά από παραδοσιακούς κεντροευρωπαϊκούς εθνικισμούς, σφαίρες επιρροής, στερεοτυπικές αναλύσεις και μια απόλυτη αδυναμία να πρωταγωνιστήσει στις παγκόσμιες εξελίξεις.
Τη στιγμή που σχεδόν όλα τα κράτη μέλη της ΟΝΕ παραβιάζουν αναγκαστικά τα ασφυκτικά όρια της συνθήκης του Μάαστριχτ η γερμανική ελίτ με τη στήριξη και της γαλλικής, επιχειρεί να δομήσει ένα ακόμα ασφυκτικότερο σύστημα ελέγχου των πολιτικών των επιμέρους κρατών- μελών.

Η ΕΕ και η ΟΝΕ εξελίσσονται σε ένα δημοσιονομικό πειθαρχείο ύφεσης και κοινωνικής οπισθοδρόμησης.

Καμία συζήτηση για ανάπτυξη με αναδιανομή εισοδήματος, για ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και της αποτελεσματικότητάς τους, καμία κίνηση προς όφελος της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της ισχυροποίησης των περιφερειακών οικονομιών, παρά μόνο ζήλος για τη διασφάλιση της τοκογλυφικής αποπληρωμής των πιστωτών και της διατήρηση των ενδοκοινοτικών σχέσεων εξάρτησης.

Μια Ευρώπη των τραπεζιτών που πνίγει την Ευρώπη των λαών.
Μια Ευρώπη αδύναμη να αντιληφθεί πως αυτές οι συνθήκες στην ουσία αποτελούν το εύφορο έδαφος , πάνω στο οποίο αναπτύσσονται όλα τα ευρωφοβικά κινήματα και οι εθνικιστικές λογικές.

Για την Ελλάδα το κλίμα αυτό έχει και άλλες επιπτώσεις:
Αν επιβεβαιωθούν εκλογικά τα δημοσκοπικά δεδομένα για τους εθνικιστικούς και φασιστικούς πόλους, η διαδικασία επαναρρύθμισης του κρατικού χρέους της Ελλάδας θα παραπεμθεί στις καλένδες! Δημιουργώντας ακόμη ένα σοβαρό πρόβλημα στην κυβερνητική πλειοψηφία, που θα πρέπει να διαχειριστεί και το διαφαινόμενο αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα αλλά και την ανατροπή της καρδιάς μιας πολιτικής που στήριξε το γνωστό success story.

Να θυμίσουμε πως στα τέλη του 2013 , κυρίαρχο σλόγκαν των στελεχών της συγκυβέρνησης ήταν πως, πριν τον Απρίλη, θα είχε πιστοποιηθεί το πρωτογενές πλεόνασμα, θα είχε ρυθμιστεί η μείωση του ελληνικού χρέους και θα έφευγε διά παντός («με τις κλωτσιές» επέμενε ο άτεγκτος Κ. Παπούλιας) η τρόικα από την χώρα.

Οι δηλώσεις Ολι Ρεν περί επιστροφής της τρόικα στην Αθήνα μετά τις εκλογές και εφόσον η Eurostat επιβεβαιώσει το πρωτογενές πλεόνασμα αποτελούν ίσως το τελευταίο σκωτσέζικο ντους για τις ελπίδες των υποστηρικτών του success story.

Το ζητούμενο είναι η επόμενη ημέρα αν θα επιτρέψει την υπάρχουσα κυβερνητική συνεργασία να παραμείνει στα πόστα της. Και βεβαίως κάτω από ποιες συνθήκες.

Μέχρι τότε η ατζέντα της πολιτικής καθημερινότητας θα κυριαρχείται από σκοπιμότητα, ψάρεμα στο θολά νερά διαφόρων ποταμών και στρεψοδικία.

Πηγή