ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΑ ΣΥΝΦΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

Η περίπτωση του δήμου Πειραιά είναι ένα υπόδειγμα του πώς εκτυλίσσονται επιχειρηματικές και πολιτικές συγκρούσεις στις τοπικές κοινωνίες.

Πρωταγωνιστές δύο από τους γνωστότερους εφοπλιστές, ο Β. Μαρινάκης και ο Δ. Μελισσανίδης, οι οποίοι στηρίζουν ένθερμα τον φίλο τους Αντ. Σαμαρά. Μόνο που ο αδυσώπητος ανταγωνισμός τους, για χρήμα και εξουσία, υπερβαίνει τις κοινές πολιτικές τους προτιμήσεις.

Αφορμή του πολέμου υπήρξε μια δωρεά του ισχυρού άνδρα της ΑΕΚ, ύψους 50.000 ευρώ, για την επαναλειτουργία του δημοτικού θεάτρου του Πειραιά. Σε δημόσιο έπαινό του ο δήμαρχος της πόλης Β. Μιχαλολιάκος χαρακτήρισε «φωτεινό παράδειγμα» την συμπεριφορά του, ζητώντας να βρει μιμητές. Ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής για τον Β. Μαρινάκη, οι σχέσεις του οποίου (με τον ανταγωνιστή του) είναι εκρηκτικές.

Σύντομα ξεκίνησε ένας ορυμαγδός δημοσιευμάτων, κεντρική ιδέα των οποίων ήταν πως ο δήμαρχος στήριζε τους αντίπαλους του «Ολυμπιακού», του οποίου ιδιοκτήτης είναι ο Β. Μαρινάκης.

Επακολούθησε ο αποκλεισμός του από την κεντρική εκδήλωση προς τιμήν των θυμάτων της «θύρας 7» το 1981. Εν τω μεταξύ από κάποια Μ.Μ.Ε, φίλα προσκείμενα στον «ερυθρόλευκο» επιχειρηματία, διοχετεύθηκαν δηλητηριώδεις υπαινιγμοί κατά του Τ. Μπαλτάκου –στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού.

Παρά τις προειδοποιήσεις ωστόσο ο Αντ. Σαμαράς εμμένει στην στήριξη του Β. Μιχαλολιάκου, κάνοντας λόγο για «έναν επιτυχημένο δήμαρχο –πρότυπο». Μόνο που οι αντίπαλοι δεν μένουν με σταυρωμένα χέρια. Ήδη ο πρώτος σε σταυρούς δημοτικός σύμβουλος Πειραιά Γ. Μελάς δήλωσε έτοιμος για εκλογική κάθοδο απέναντι στον επικεφαλής του συνδυασμού με τον οποίο εξελέγη.

Για να γίνει απολύτως σαφής ο προσανατολισμός και η στόχευση ο φιλόδοξος μνηστήρας επισημάνει πως από τις «δημιουργικές δυνάμεις» του μεγάλου λιμανιού «δεν μπορεί να λείπει ο «Ολυμπιακός Πειραιώς», η ομάδα που μεταφέρει το όνομα «Πειραιάς» σε όλο τον κόσμο και μας κάνει υπερήφανους».

Γίνεται κατανοητό το πώς διατάσσονται οικονομικά συμφέροντα, πολιτικές διαπλοκές και αυτοδιοικητικοί πυρήνες. Ακόμα κι αν αποτελούν φράξιες του ίδιου κομματικού –κυβερνητικού μπλοκ, όπως συμβαίνει στην περίπτωση που προαναφέραμε.

Είναι μια ακόμα όψη της υπαγωγής των Ο.Τ.Α. στον έλεγχο αδιαφανών –συχνά απροσδιόριστων- δικτύων ισχύος, τα οποία ποδηγετούν τον δημόσιο βίο. Υπάρχουν φυσικά και οι ψηφοφόροι οι οποίοι, μέσα σε αυτές τις συνθήκες χειραγώγησης, αναζητούν τρόπους να διατυπώσουν την κρίση τους…

Πηγή